طناز طباطبایی متولد سال ۱۳۶۲ در تهران می باشد . طناز طباطبایی فارق التحصیل کارگردانی تئاتر می باشد . طناز طباطبایی با شرکت در کلاسهای آزاد بازیگری خود را به جامعه بازیگری معرفی کرد . طناز طباطبایی در حالی که هنوز ۱ ماه از شروع کلاسهای بازیگری اش نگذشته بود برای بازی در فیلم جوانی انتخاب شد.

طناز طباطبایی اولین بازی خود را در سال ۸۰ در فیلم جوانی انجام داد . از فعالیت های دیگر طناز طباطبایی میتوان به نقاشی و موسیقی اشاره کرد که مدتی مشغول به این هنر ها بود . ضمن اینکه گیتار هم مینوازد .
 

آثار طناز طباطبایی …

 

 

فیلم ها :

 
سال تولید     نام فیلم     کارگردان
۱۳۸۳     دیشب بابا تو دیدم آیدا     رسول صدرعاملی
۱۳۸۵     چهارانگشتی     سعید سهیلی
۱۳۸۶     دماغ(تله فیلم)     -
۱۳۸۶     جعبه موسیقی(اکران نشده)     فرزاد موتمن
۱۳۸۷     می‌زاک     حسینعلی لیالستانی
۱۳۸۷     پسرتهرونی     کاظم راست گفتار
۱۳۸۷     صداها     فرزاد موتمن
۱۳۸۸     طهران تهران (اپیزود:سیم آخر)     -
۱۳۸۹     مرهم     علیرضا داودنژاد
۱۳۸۹     سرسپرده     بهمن گودرزی     ۱۳۸۹     سیب من     بهرام بهرامیان
۱۳۹۰     گرازش یک جشن     ابراهیم حاتمی کیا
۱۳۹۰     شب زده(تله فیلم)     فرزاد موتمن

 

 

 

 

مجموعه های تلوزیونی :

 

 
نام مجموعه     سال
گریه     ۱۳۸۰
در چشم باد     ۱۳۸۴
میوه ممنوعه     ۱۳۸۵
پرانتز باز     ۱۳۸۸

 

 

 

تــئاتر  :

 
سال     نام تئاتر     کارگردان
۱۳۹۰     درس     داریوش مهرجویی
۱۳۹۰     کمی تاب بخوریم     آروند دشت آرایی

 

 

 

جوایز و افتخارات :

 

    برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن از سومین جشن منتقدان برای بازی در فیلم “صداها” – ۱۳۸۸
    برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر زن از پنجمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران برای بازی در فیلم “مرهم” – ۱۳۹۰
    بهترین بازیگر زن کمدی تلویزیونی در سال ۱۳۸۸
 

شاهرخ استخری فارق التحصیل مهندسی صنایع می باشد. وی پس از اتمام تحصیلات آکادمیک خود با حضور در تئاتر اسب ها به کارگردانی محمد رحمانیان در سال ۸۲-۱۳۸۱ گام بر عرصه ی هنــر نهاد و سپس یک دوره ی بازیگری زیر نظر مهتاب نصیرپور و پیام دهکردی و هدایت هاشمی گذراند. وی با تله فیلم “تلــخون” ساخته علیرضا امینی به طور حرفه ای وارد عرصه بازیگری شد و پله به پله از “پریدخت” گرفته تا “مثل هیچ کس” و سپس “ماه عســل” و نقطه ی عطف همه ی فعالیتهایش که سریال “دل نوازان” است و بعد از آن “فاصله‌ها” جایگاه خویش را در میان مخاطبانش یافت.
استخری در سریال “دل نوازان” ساخته پیشین حسین سهیلی زاده ایفاگر نقش بهزاد بود و این آشنایی سبب شد تا در سریال “فاصله‌ها”، نقش سعید را بازی کند. او می‌گوید: مسیر هنری ام با بازی در سریال “دل نوازان” تغییر کرد. البته ورودم به دنیای بازیگری را مدیون علیرضا امینی هستم.

 بیوگرافی مهران احمدی (شکیب)

مهران احمدی متولد 1352 در تهران می‌باشد. وی در کودکی به نیشابور کوچ کرده و در نوجوانی دوباره به زادگاهش تهران برگشته است. احمدی کارش را از سال 1368 و با تئاتر نیشابور شروع کرد. در تهران هم تئاترهای موفقی را مانند «چند و چون به چاه رفتن چوپان» که در جشنواره فجر آن سال 9 جایزه گرفت، روی صحنه برد. «محاکمه ژاندارک» با آقای داریوش مختاری، «آسیدکاظم» و... از دیگر کارهایی است که او در آنها به ایفای نقش پرداخته است. در سال 75 اولین کار تلویزیونی اش به نام «جدال با سرنوشت» و بعد از آن سریال‌های تلویزیونی دیگری از جمله «تنها در تاریکی» را کار کرد. از آنجایی که فیلم‌های «آدم» (١٣٨۵) ساخته عبدالرضا کاهانی و «آن جا» (1387) ساخته عبدالرضا کاهانی اکران عمومی نشده اند، فیلم «بیست» ساخته عبدالرضا کاهانی و محصول 1387 اولین فیلم اوست که به صورت جدی به نمایش درآمده است. ایشان در کارنامه خود هشت فیلم کوتاه و یک فیلم داستانی بلند به نام «کلکسیونر » را کارگردانی کردند.
از جمله افتخارات مهران احمدی، نامزدی سیمرغ بلورین سی و یکمین جشنواره فیلم فجر برای بهترین بازیگر نقش اول مرد در فیلم «روز روشن» (1391) ساخته حسین شهابی، و در سال 1389 تندیس زرین چهارمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در فیلم «هیچ» می‌باشد.

مهران احمدی در سریال ها و فیلم های زیادی با ایفای نقش پرداخته است که در لیست زیر میتوانید با کارهای وی آشنا شوید .
آوای باران(۱۳۹۲)
پایتخت (۱۳۹۱)
مهر آباد (۱۳۹۱)
سیزده (۱۳۹۱)
تا ثریا (۱۳۹۰)
یاد آوری (۱۳۹۰)
بغض (۱۳۹۰)
یک خانواده محترم (۱۳۹۰)
آلزایمر (۱۳۸۹)
اسب حیوان نجیبی است (۱۳۸۹)
سیزده ۵۹ (۱۳۸۹)
صدای پای من (۱۳۸۹)
خواب‌های دنباله‌دار (۱۳۸۸)
هیچ (۱۳۸۸)
آن جا (۱۳۸۷)
بیست (۱۳۸۷)
خواب است پروانه (۱۳۸۷)
آدم (۱۳۸۵)

بیوگرافی هومن برقنورد


هومن برقنورد از جمله افرادی است که رؤیای بازیگریاش خیلی زود به حقیقت تبدیل شد. برقنورد در ابتدای سالهای جوانیاش با تئاتر و بازیگری آشنا شد و خیلی زود به جمع بازیگران تئاتر پیوست. او با تلاش مداومش حدود بیست سال صحنههای تئاتر کشور را در نوردید تا آنکه با مجموعه «بیداری» به کارگردانی بهرام عظیمپور راهی تلویزیون شد. گفتوگوی ما با هومن برقنورد به بهانه بازی متفاوتش در مجموعه «ساختمان پزشکان» است؛ گرچه برقنورد معتقد است بازی متفاوتی ارائه نکرده و همچنان به راه همیشگی خودش ادامه داده است.

هومن برقنورد یکی از خوششانسترین بازیگرانی است که بازیگری را خیلی زود تجربه کرد و حدود بیست سال فقط در صحنههای تئاتر خوش درخشید.


این مسیر از رؤیا تا واقعیت چطور بود؟


در اینباره با شما موافقم. من در عرصه بازیگری خیلی خوششانس بودم و به خاطر این مسئله خودم هم خوشحال هستم. در دوران کودکی و نوجوانی به همراه خانواده، همیشه به تئاتر میرفتیم. به هر حال خانوادهام به تئاتر علاقهمند بودند و من هم همیشه همراه آنها به تماشای تئاتر میرفتم و جزو تماشاچیان تئاتر به حساب میآمدم. تا اینکه هجده ساله بودم که به همراه خانواده برای تماشای تئاتر «مریم و مرداویج» رفتیم و این تئاتر روحیه مرا تغییر داد. انگار تلنگری به من خورد و حس کردم چه اندازه بازیگری را دوست دارم و بازیهای خوب آن روزهای این تئاتر روی من تأثیر مثبت گذاشت.

خلاصه آنکه «مریم و مردآویج» مرا بازیگر کرد و من وارد عرصه تئاتر شدم و به جرأت میتوانم ادعا کنم که این تئاتر، زندگی مرا تغییر داد و روحیه بازیگری را در من زنده کرد.

چه کسی شمّ بازیگری شما را کشف کرد؟

اولین کار تئاتریام را در سال 1367 انجام دادم و آقای جعفری مرا به این عرصه وارد کرد و بعد از مجید جعفری، بزرگان دیگری هم روی کار من تأثیرگذار بودند. منوچهر نوذری، آقای میری، علی تقوایی، سعدی افشار و اصغر سمسارزاده که با آنها کار کردهام و از آنها یاد گرفتهام.

هومن برقنورد بازیگر طنز است؟

اول من یک بازیگرم؛ گرچه در کارهای طنز بسیاری هم بازی کردهام؛ مثل مجموعههای «اشکها و لبخندها» حسن فتحی، «مسافرخانه سعادت»، «توی گوش سالمم زمزمه کن»، «باغ شیشهای» و... که همگی طنز بودند و البته «ساختمان پزشکان» که فکر میکنم در حدود 45 قسمت از این مجموعه تلویزیونی در نقشی طنز بازی کردهام. اما در نهایت من یک بازیگر هستم و نقشهای جدی بسیاری هم داشتهام که همه آن نقشها را هم دوست دارم.

هومن برقنورد اهل شوخی و طنزپردازی در زندگی عادی هست؟

بله، تا آنجا که دیگران فکر نکنند من دیوانه هستم، مزاح میکنم اما به هر حال اعتقاد دارم که هر چیزی باید جای خودش باشد. به اقتضای فضا و آدمهایی که اطرافم هستند، شوخی میکنم.

از کدام بازیگر طنز تأثیر گرفتهاید و به طور کلی اهل فیلم دیدن هستید؟

نه، من اصلاً اهل فیلم دیدن نیستم، شاید اولین و آخرین بازیگری باشم که چندان انگیزه فیلم دیدن ندارد. من خیلی وقتها کتاب میخوانم که البته یک سالی است که وقت نکردهام کتاب بخوانم.

مگر میشود یک بازیگر نه کتاب بخواند و نه فیلم ببیند.

بله، میشود. من فقط بازی میکنم و همه تجربیاتم را از بازیهای خودم به دست میآورم و نکته مهم دیگر، آن است که تماشاگران هم روی تجربیاتی که من به دست میآورم، تأثیر میگذارند.

همین بده ـ بستان بین شما و مخاطبتان میتواند کافی و راضیکننده باشد؟

من تاکنون نتیجه گرفتهام، اما اگر وقت کنم حتماًً فیلم هم میبینم. کدام مردی از فیلم دیدن بدش آمده که من دومیاش باشم.

بر چه اساسی یک پیشنهاد را قبول میکنید؟

من به آدمها نگاه میکنم. آنها برای من مهم هستند و اگر بدانم کسی انسانیت به خرج میدهد، من تا آخرین نفس، انرژیام را صرف میکنم. در وهله بعدی نیز به متن و نقش نگاه میکنم.

در مورد مجموعه «ساختمان پزشکان» چطور؟

آقای مهیندوست، دوست عزیز من است که برای «ساختمان پزشکان» از من دعوت کرد. من در آن زمان بیست روز در لاهیجان کار داشتم، بعد پیمان قاسمخانی به من زنگ زد و گفت اشکال ندارد، بعد از اینکه کارت تمام شد بیا و من بعد از بیست روز رفتم. گرچه پیمان قاسمخانی نقش را برای من توضیح داد، اما اگر هر نقش دیگری هم بود قبول میکردم. چون به پیمان قاسمخانی اعتماد دارم.

اولین صحنه مجموعه را چگونه گذراندید؟

اولین صحنه، سختترین صحنه است. من و بهنام تشکر با هم در آن صحنه بودیم و آن، اولین صحنه مجموعه بود، که البته راضیکننده بود چون هر دو تئاتری هستیم و بازیگر تئاتر بودن خیلی تأثیرگذار است. به هر حال بازیگر تئاتر در طول سالها به بینشی میرسد که بازیگران دیگر ندارند.

آیا بازیگران تئاتر امروز، مثل بازیگران تئاتر در گذشته هستند؟

نه، دیگر ارج و قرب بازیگران تئاتر از بین رفته است.

چرا؟

چون مسئولان دیگر اهمیت نمیدهند. آنهایی که فقط در تئاتر میمانند انگشتشمارند. اگر فقط در تئاتر بمانیم از کجا ارتزاق کنیم و اگر به تلویزیون و سینما برویم به لحاظ حرفهای کممنزلتتر میشویم. اما کار میکنیم، هم در تئاتر و هم در تلویزیون، یکبامودوهوا شدهایم. به هر حال من هم بازیگرم و مانند دیگران باید اجارهخانه بدهم و خرج ایاب و ذهاب دارم. سوپرمارکت سر کوچهمان از من پول میخواهد نه چیز دیگری. بازی در تلویزیون هم جایگاه خودش را دارد و حداقل میدانی که خیلی زود میتوانی کسب درآمد کنی.

پس شما از جمله بازیگرانی هستید که در کنار حرفه، پول هم برایتان مهم است؟

صددرصد، در غیر اینصورت نمیتوانم سرپا بایستم و زندگی کنم. متأسفانه آن روزهایی که هنر از مشاغل جدا بود، گذشته است. در حال حاضر، هنرمند از هنرش به عنوان شغل استفاده میکند. دغدغه مسائل اقتصادی نمیگذارد که هنرمند خیلی حرفهای به هنرش بنگرد و یا برای ارتقای هنرش دست به مطالعه و تحصیل علم بزند. هنر در همان حد به لحاظ تئوریک باقی میماند و تنها تجربه به داد هنرمند میرسد.

«ساختمان پزشکان»، هومن برقنورد را به چه فضایی وارد کرد؟ در واقع «ساختمان پزشکان» را چگونه ارزیابی میکنید؟

«ساختمان پزشکان» مجموعهای طنز و اجتماعی است. در بسیاری از مواقع ارتباط بین من و دیگر همبازیهایم، باورنکردنی میشد. آنقدر خوب لحظات بازی همدیگر را دریافت میکردیم که انگار در زندگی واقعی هستیم. بهویژه در صحنههایی که من با بهنام تشکر و خانم رهنما بازی میکردم. فکر کنم این هم به همان دلیل تئاتری بودن هر سه ماست. در تمرینها با هم همراه بودیم و خستگیناپذیر؛ سطح سلیقه خودمان هم در ارائه کارمان دخیل بود و تأثیرگذار.

من فقط متأسفم از اینکه خیلی زود مجموعه به پایان رسید و در 55 قسمت تمام شد. ما خود را برای 150 قسمت آماده کرده بودیم. این مجموعه حتی نود قسمتی هم نشد.

  اکبر عبدی (زاده ۴ شهریور ۱۳۳۹) از بازیگران سینما و تلویزیون ایران می‌باشد. وی بیشتر در نقش‌های کمدی بازی می‌کند و فیزیک بدنی خاصی دارد و صورت وی، امکان گریم شدید و ساختن چهره‌های گوناگون، مانند نوجوانان و زنان را به وی می‌دهد. اکبر عبدی از هنرجویان مدرسه هنر و ادبيات صدا و سيما بوده است. بازیگری که طی سه دهه گذشته از حضورش در سینما و تلویزیون ایران آنقدر نقش‌های عجیب ایفا کرده که در گوشه گوشه خاطرات سینما دوستان جایگاهی ویژه دارد. اکبر عبدی که درست سی‌سال پیش در چنین روزهایی برای اولین بار حضور در جلوی دوربین را با مجموعه تلویزيونی «محله بروبيا» تجربه کرد. این روزها پس از سه‌دهه با جلوه‌ای دیگر بر سینماها ظاهر شده است. او پس از اینکه تعداد زیادی از مادران سینماي ایران از جمله جمیله شیخی، حمیده خیرآبادی، نیکو خردمند و... جهان فانی را وداع گفتند، جایگزین مادران سینمای ایران شده و اتفاقا از این آزمون نیز سربلند بیرون آمده است. حال نگاهی می‌کنیم به عجیب‌ترین نقش‌های اکبر سینمای ایران در پایان سومین دهه از عمر بازیگری‌اش. اکبر عبدی در جوانی وارد دنیای تصویر شد، اما در بدو حضورش در سن ۲۵ سالگی در نقش کودکان در مجموعه تلویزیونی «محله بروبيا» ظاهر شد. او آنقدر در این نقش خوش درخشید که اگر در خاطرات جملگی کودکان و نوجوانان دهه ۶۰ جست‌وجو کنید، اکبر عبدی را به‌خاطر دارند و البته کمتر کسی به‌ياد می‌آورد که در کنار عبدی بازیگران دیگری همچون، محمود جعفری، حمید جبلی و حتی آتیلا پسیانی نیز حضور داشتند. البته گواهی دیگری بر این مدعا می‌تواند حضور اکبر عبدی در مجموعه سیزده قسمتی «بازهم مدرسه‌ام دیر شد» باشد که از میان تمامی‌بازیگران جوان «محله برو بیا» فقط اکبر عبدی توانست به این مجموعه راه ابد و اتفاقا در همین نقش پسربچه تپل و بازیگوش به مخاطبان معرفی شد. اما این تمامی‌حضور اکبر عبدی در نقش کودکان نیست، زیرا او زمانی که در میانسالی نیز قرار داشت با بازی در فیلم «سفرجادویی» با کارگردانی ابوالحسن داووی، نقش کودکی و میانسالی اش را بازی کرد. او بارها در نقش کودکان ظاهر شد و هیچ‌گاه این تصور را در ایفای نقش‌هایش ایجاد نکرد که او مردی است در میانسالی و برای همه مخاطبان حضور او در نقش کودکان باور پذیر بود. درخشش اکبر عبدی از «محله برو بیا» خبر از ظهور کمدین جدیدی می‌داد که سینمای تازه پا گرفته، پس از انقلاب اسلامی‌نیازمند آن بود. عبدی خیلی زود به سینما معرفی شد و در فیلم کمدی «جنجال بزرگ» احمد شاکری به ایفای نقش پرداخت. اگرچه این فیلم شش سال بعد از ساخت اکران شد، اما استعداد قابل توجه اکبر عبدی آنچنان در میان سینماگران زمزمه می‌شد که او تا سال ۶۸ حضور در چهار فیلم کمدی، «مردي كه موش شد»، « ماموريت»، «اجاره نشين‌ها» و «گراند سينما» را تجربه کرد. او در جملگی نقش‌هایی که برعهده گرفت آنقدر درخشان ظاهر شد که به اد آوردن این آثار بدون اکبر عبدی غیرممکن می‌نماید. حضور عبدی در فیلمی‌مانند «اجاره نشين‌ها» در کنار بازیگری همچون عزت الله انتظامی‌و کارگردان مولفی همچون داریوش مهرجویی نقطه عطف این دوران برای او بود و آغازی برای ایفای نقش‌هایی مهم تر در فیلم‌های کارگردانانی با تجربه تر. این اتفاق با فیلم «مادر» زنده اد علی حاتمی‌افتاد و اکبر عبدی در نقش جوانی با بيماري شیزوفرنی آنقدر خوش درخشید که باعث شد سینمای ایران به داشتن چنین استعدادی ببالد. عبدی پس از این فیلم بسیاری از نقش‌های جدی، کمدی و فانتزی را در سینمای ایران بازی و به ستاره سینمای ایران بدل شد. این موضوع حتی سبب شد که در فیلم «هنرپیشه» نقش خودش «اکبر عبدی» را نیز بازی کند. اکبر عبدی در دهه هفتاد با بازی در ۲۵ فیلم سینمایی طی یک دهه و کار کردن با کارگردانی همچون زنده اد علی حاتمی، داریوش مهرجویی، ناصر تقوایی، محمدرضا هنرمند، بهروز افخمی‌و... نقش‌های پیچیده ای را بازی کرد که در جملگی آنها درخشش قابل ملاحظه ای داشت. اما دهه۷۰ اکبر عبدی نیازمند ارائه نقشی بود که بیش از گذشته توانایی‌های او را نشان دهد. نقشی که با فیلم «آدم برفی» به سراغش آمد و اکبر عبدی توانست با ظاهر شدن در نقش یک زن و مرد، در این فیلم مهر تاییدی بر کارنامه هنری خود پس از یک دهه بزند. او در قالب ایفای نقش یک زن آنقدر خوش درخشید که بسیاری از سینماگران را به تحسین وا داشت، اما بی‌مهری‌هایی که به این فیلم در زمان اکران شد؛ باعث دلسردی عوامل و سازندگان این فیلم شد. اما نقطه اوج استعداد اکبر عبدی با «آدم برفی» و درست سرآغاز افول کارنامه هنری‌اش از همین فیلم آغاز شد. تهران امروز نوشت: او طی دودهه پس از شبحی در بیش از ۴۰ فیلم سینمایی و مجموعه تلویزیونی به ایفای نقش پرداخت که تنها شبحی از اکبر عبدی گذشته را به‌همراه داشت، هرچند نمی‌توان به این موضوع اشاره نکرد که در همین آثار اکبر عبدی توانست لحظه‌های درخشانی را نیز ثبت کند ولی هرگز به دوران اوج خود باز نگشت. اما در سرآغاز چهارمین دهه از حضور اکبر عبدی در عرصه بازیگری، او در نقشی ظاهر شده که می‌تواند نوید دهنده دوران جدیدی از درخشش اکبر عبدی در عرصه بازیگری باشد. او این روزها در نقش یک «مادر» در فیلم «خوابم می‌آد» ظاهر شده که آنقدر این نقش را قابل پذیرش ایفا کرده، که نوید این موضوع را می‌دهد که اکبر عبدی دوباره به سطح اول بازیگری سینما بازگردد و دوباره نقش‌های پیچیده با هنرنمایی حسی این بازیگر در پرده نقره‌ای سینما ثبت شود.
اکبر عبدی در مراسم اختتامیه سی امین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۰ ضمن انتقاد از روند برگزاری و داوری جشنواره اظهار کرد بایستی برای بازی در فیلم ای ایران جایزه سیمرغ بلورین دریافت می کردم عبدی همچنین در تاریخ ۱۳۹۰/۱۲/۲۳ به عنوان میهمان در برنامه پارک ملت حضور یافت و گله هایی از دستمزد حاصل از بازی اش در فیلم سینمایی اخراجیها کرد.وی در این برنامه محمد رضا شریفی نیا را پول دوست خواند.

جوایز :
 اکبر عبدی در سال ۱۳۷۸ برای بازی در فیلم مادر ساخته علی حاتمی برنده سیمرغ بلورین نقش دوم مرد از هجدهمین جشنواره فیلم فجر شد. وی همچنین برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از سی امین جشنواره بین المللی فجر برای نقش آفرینی در فیلم خوابم می‌آد ساخته رضا عطاران می‌باشد.
 

هدیه تهرانی (۴ تیر ۱۳۵۱) بازیگر سینما و برنده دو جایزه سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر می‌باشد. شروع کارنامه بازیگری وی با بازی در فیلم سلطان به کارگردانی مسعود کیمیایی در سال ۱۳۷۵ بود.

کارنامهٔ بازیگری

وی قبل از ایفای نقش در فیلم سلطان برای بازی در فیلم روز واقعه هم انتخاب شد , اما لادن مستوفی به جای وی به ایفای نقش پرداخت .کیانوش عیاری نیز او را بازی در فیلم بودن یا نبودن انتخاب کرده بود , اما عسل بدیعی جای او را گرفت.
فیلم‌شناسی
سال     نام فیلم     کارگردان     نقش
۱۳۷۵     سلطان     مسعود کیمیایی     مریم کوهساری
۱۳۷۶     غریبانه     احمد امینی     به‌رخ ثابتی
۱۳۷۶     قرمز     فریدون جیرانی     هستی مشرقی
۱۳۷۷     شوکران     بهروز افخمی     سیما ریاحی
۱۳۷۷     سیاوش     سامان مقدم     هدیه تهرانی
۱۳۷۷     دست‌های آلوده     سیروس الوند     دیبا
۱۳۷۸     پارتی     سامان مقدم     نگار آریانی
۱۳۷۹     آبی     حمید لبخنده     مهتاب
۱۳۷۹     چتری برای دو نفر     احمد امینی     یاسمن پاکروان
۱۳۷۹     زمانه     حمیدرضا صلاحمند     زری
۱۳۸۰     کاغذ بی خط     ناصر تقوایی     رویا رویایی
۱۳۸۰     خانه‌ای روی آب     بهمن فرمان آرا     ژاله تیرانداز
۱۳۸۱     آبادان     مانی حقیقی     
۱۳۸۱     دنیا     منوچهر مصیری     دنیا شاداب
۱۳۸۱     دختر ایرونی     محمدحسین لطیفی     مریم یزدانی
۱۳۸۲     جایی برای زندگی     محمدرضا بزرگ نیا     گلچهره
۱۳۸۳     یک بوس کوچولو     بهمن فرمان آرا     زن مرموز / فرشته مرگ
۱۳۸۴     چهارشنبه سوری     اصغر فرهادی     مژده سمیعی
۱۳۸۴     شبانه     امید بنکدار و کیوان علیمحمدی     
۱۳۸۵     نیوه مانگ     بهمن قبادی     هشو
۱۳۸۵     نسل جادویی     ایرج کریمی     
۱۳۸۶     فرزند صبح     بهروز افخمی     دایه خمینی
۱۳۸۸     هفت دقیقه تا پاییز     علیرضا امینی     میترا
۱۳۸۹     خیابان های آرام     کمال تبریزی   

 
 جوایز:

    برنده جایزه از جشنواره بین‌المللی فیلم پیونگ یانگ برای بازی در فیلم پارتی - ۱۳۸۱
    برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم چهارشنبه سوری- ۱۳۸۴
    برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم چهارشنبه سوری از دهمین جشن خانه سینما
    برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از هفدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم قرمز - ۱۳۷۷
 

ریما رامین فر متولد ۱۳۴۹ در تهران است ، وی دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته کارگردانی تئاتر می باشد. از سال ۷۱ در رشته تئاتر وارد دانشگاه شد. اولین کار حرفه اى اش نمایش شب به خیر مادر نوشته مارشا نورمن و به کارگردانى حامد محمد طاهر بود که در سال ۷۵ در تئاتر شهر به روى صحنه آمد

احمد مهران‌فر متولد دهم خرداد ۱۳۵۴ در شهر برزک کاشان است. وی کارشناسی بازیگری و کارشناسی ارشد کارگردانی را از دانشکده هنرهای زیبا دریافت کرده است.

محسن تَنابَنده (زاده ۱۳۵۴) فیلم‌نامه‌نویس و بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون است.
او در بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۸۶ برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم استشهادی برای خدا شد.

نیکی کریمی متولد ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران است. وی از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتری را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌اش را می‌توان در فیلم «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست.

بهنوش بختیاری متولد ۲۹/۲/۱۳۵۴ در بیمارستان اقبال تهران و ساکن شهرک ژاندارمری است. پدرش بختیاری و مادرش تهرانی است. بهنوش عضو آخر یک خانواده ۶ نفری است. یک خواهر و دو برادر بزرگ‌تر از خود دارد که هر سه متاهلند.

تاريخ تولد: 1334 (همدان)

مدرك تحصيلي: ديپلم طبيعي

داراي مدرك درجه يك هنري (معادل ليسانس) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي.

 

فعاليت هنري را از سال 1348 با اجراي نمايش در مراكز رفاه، كاخ جوانان و كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان آغاز كرد

پناهى در سال ۱۳۳۵ در روستاى دژکوب از شهرستان یاسوج متولد شد. تحصیلات هنرى پناهى مربوط به حضور کوتاه او در جامعه هنرى آناهیتا است. چندى نیز در کسوت یک طلبه در حوزه علمیه قم حضور داشته است. پناهى در اواخر دهه پنجاه به تهران آمد و با اجراى تلویزیونى متن نمایشى خود، «یک گل و بهار» با بازى حسین محب اهرى و مرحوم مقبلى کار خود را شروع کرد.

بهرام رادان 8 اردیبهشت سال 1358 در تهران چشم به جهان گشود. وي دارای 1خواهر و 1برادر است که از او بزرگتر هستند. بهرام در 15 سالگی به مدت یک سال به آمریکا رفت ولی نتوانست آنجا بماند و تصمیم به بازگشت گرفت. چون به ایران علاقه بیشتری داشت. پدر بهرام وکیل پایه یک دادگستری است.
وی در مدارس فرهنگیان و هجرت و برهان تحصیل کرد. بهرام در رشته انسانی دیپلم خود را گرفت و در سال 77 در کنکور شرکت کرد اما در رشته مورد علاقه خود قبول نشد و تصمیم گرفت به خدمت سربازی برود.

نام : محمدرضا
نام خانوادگی : فروتن
تاریخ تولد : 1347/10/7
محل تولد : تهران
تحصیلات :فارغ التحصیل رشتهٔ روانشناسی بالینی
تاهل : متاهل

محمدرضا فروتن فارغ التحصیل رشتهٔ روانشناسی بالینی از دانشگاه آزاد است. فروتن با بازی در فیلم های مرسدس و اعتراض به شهرت رسید

 افشار که تا مقطع دیپلم در رشته  تجربی تحصیل کرده است متولد 1356 می باشد و مدتها به خاطر شباهت و به خواننده و بازیگر پیش از انقلاب یعنی فایقه آتشین در بورس جنحالهای مطبوعات شایع پرداز قرار داشت.

مهناز بازی را با مجموعه عشق گمشده در سال 1376 آغاز کرد و پس از آن در دوستان به کارگردانی علی شاه حاتمی در سال 77 به سینما راه یافت . فیلم شکست می خورد اما لااقل او را برای اندک زمانی می شناسند.سپس با محسن محسنی نسب درام ورزشی شیرهای جوان را در کنار جعفر دهقان و در سال 78 به سرانجام می رساند که با استقبال قابل قبولی روبرو می شود . اما هنوز برای عرض اندام فرصت دست نداده بود . تا اینکه دار سال 80 از راه می رسد و نادر مقدس از او برای در نقش مقابل بهرام رادان  دعوت به عمل می آورد .
 

 باران کوثری ۲۵ مهر سال ۱۳۶۴ در تهران به دنیا آمد.
وی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و فرزند رخشان بنی‌اعتماد؛ کارگردان سینما و جهانگیر کوثری؛ تهیه کننده سینما و مفسر فوتبال است.
باران کوثری فارغ التحصیل رشته نمایش از هنرستان سوره‌ است و بهترین بابای دنیا ساخته داریوش فرهنگ، نخستین تجربه بازیگری اوست

نیوشا ضیغمی (متولد ۱۸ تیر ۱۳۵۹ در تهران) بازیگر و تهیه کننده زن ایرانی است که در فیلم‌های متعددی بازی کرده‌است.
زمینه فعالیت وی  بازیگری است.
ملیت او ایرانی است.
متولد ۱۸ تیر ۱۳۵۹ در تهران است
والدین   او  محسن ضیغمی، فهیمه رستم پور هستند.
سال‌های فعالیت     ۱۳۸۳ – تاکنون
همسر ایشان  آرش پولاد خان است.
مدرک تحصیلی     لیسانس روانشناسی کودک از دانشگاه شهید بهشتی
 

نام اصلی: امیر
نام خانوادگی اصلی: جعفری
تاریخ تولد: 1353تهران
......................................

محل تولد: تهران
ملیت: ایران

......................................

روابط خانوادگی با دیگر هنرمندان

>> ریما رامین فر (همسر)

بازی او در مجموعه بدون شرح (مهدی مظلومی، ١٣٨٠) اولین حضور او در تلویزیون بود. زوج او و فتحعلی اویسی در دو مجموعه بدون شرح و کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی، ١٣٨٣) با استقبال فراوان مخاطبین مواجه شد.
 

متولد 6 آبان 1352 مشهد
برای اولین بار با ایفای نقش اصلی در فیلم « آخر بازی » (همایون اسعدیان، 1379) سینما را تجربه کرد و برای بازی در همین فیلم هم کاندید سیمرغ بلورین از نوزدهمین جشنواره فیلم فجر شد. اما بعدها با وجود اینکه هیچگاه در شکل و شمایل نقش اول ظاهر نشد، اما توانست بازیهای در خور توجهی از خود در قالب نقش مکمل در فیلم های مختلف به جا بگذارد که از جمله می توان به فیلم های « بوتیک » (حمید نعمت الله، 1381)، « این زن حرف نمی زند « (احمد امینی، 1381)، « کافه ستاره » (سامان مقدم، 1384) و « آدم » (عبدالرضا کاهانی، 1385) اشاره کرد. اما پررنگ ترین بازی او در قالب نقش مکمل، بازی در فیلم « روز سوم » (محمدحسین لطیفی، 1385) بود که در نقش یک افسر عرافی که در بحبوحه محاصره خرمشهر عاشق دختری خرمشهری می شود، ظاهر شد و موفق شد نظر اکثر کارشناسان و منتقدان سینمایی را به خود جلب کند و برای دومین بار پس از « آخر بازی » کاندید سیمرغ بلورین از دوره بیست و پنجم جشنواره فیلم فجر شود. بازی حامد بهداد در « روز سوم » اوج هنرنمایی اوست.